----------------(((-----ဆရာကို ကာျပန္၍ အာေခါင္လွံစူးရပံု-----)))---------------
-----------
]]ဆရာေလာကဓံ ေက်ာက္စာပံု စာရြက္ေတြကိုင္ၿပီး ဘာေတြစဥ္းစားေန တာလဲ}} အမွတ္(ခ)၊ အေရွ႕ဘက္မုခ္၊ မိုးေကာင္းဘုရား၊ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္ ရွိ ေလာကဓံေဟာခန္းအတြင္းသို႕ -ဓနသိဒၶိဂ်ာနယ္မွ ပင္တိုင္ေဆာင္း ပါးရွင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဆရာဦးေအာင္ခန္႕တို႕ႏွစ္ဦး သား ေျပာေျပာ ဆိုဆို ေရာက္ ရွိလာၾက၏။
(-ဆရာတို႕ပါလား။ လာ---ထိုင္ဗ်ာ။)
လူရွင္းတုန္းလက္ဖက္ရည္မွာေသာက္ရင္း ေအးေအးေဆးေဆးစကား ေျပာၾကတာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲဒီေက်ာက္စာပံု စာရြက္႐ိုက္ထားတဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာျပ ခ်င္ေန တာၾကာၿပီ။ ဆရာတို႕ေရာက္လာတာနဲ႕ အေတာ္ ျဖစ္သြားတာေပါ့။)
(ဘာေတြမ်ား ထူးျခားေနလို႕ ဒီေက်ာက္စာပံုစာရြက္ အေၾကာင္း အေရးတႀကီးေျပာ ခ်င္ေနရတာလဲ။ ဒီေက်ာက္စာတိုင္ပံုပါ စာရြက္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ (၅) ႏွစ္ခန္႕က ဆရာ ကန္ေတာ့ပြဲမွာ ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္သား ဆရာေလး ကိုေက်ာ္ခိုင္မွတစ္ဆင့္ တင္ျပ ခဲ့ဖူးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ေဟာခန္းေရွ႕မွာလည္း ဆိုဒ္ႀကီးကူးခ်ဲ႕၍ ပလပ္စတစ္ ေလာင္းၿပီး ကပ္ထားလိုက္တယ္)
။ ]]အဲဒါကို အခုမွ ဘာျဖစ္လို႕ အေရးတႀကီး တူးေဖာ္ထုတ္ျပ ခ်င္ေန ရတာလဲ။ ဘာေတြမ်ားေရးထားလို႕ ေက်ာက္စာတင္ ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနရတာလဲ}} -(--ဒီေက်ာက္စာပံုက သတိေပးလႊာနဲ႕ပတ္သက္ လို႕ ေနာက္ပိုင္းကာလေတြ မွာ ေဗဒင္ေလာကထဲ ဝင္ေရာက္ေဟာေျပာလာတဲ့ ေဗဒင္ဆရာ၊ ဆရာမေတြ သိရေလေအာင္ ျပန္လည္တူးဆြေဖာ္ျပခ်င္ေနရတာပါ။) ]]ဘယ္လိုမ်ားပတ္သက္ေနလို႕လဲ ဆရာေလာကဓံရဲ႕}}
(-ဘယ္လိုပတ္သက္ ေနလဲ ဆိုေတာ့ - ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ရဲ႕ နဝင္းစီးပြဲပညာနဲ႕ပတ္ သက္လို႕ ဓနသိဒၶိ စာေစာင္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ေရးလိုက္ေတာ့ နဝင္းစီးပြဲပညာကို မ်ိဳး စံုေရာစပ္ၿပီး သံုးေနတဲ့ ပညာကို ခိုးယူသံုးစြဲေနတဲ့ ဆရာေတြနဲ႕ ငါတို႕ဆရာႀကီး သင္ေပးလို႕ ငါတို႕ျပန္သံုးတာပဲ။ ငါတို႕ဆရာႀကီးပညာဆိုၿပီး သူတို႕ေျပာတဲ့ သူတို႕ ဆရာႀကီး ကိုယ္တိုင္က ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ နဝင္းစီးပြဲကို ခိုးယူသံုးစြဲၿပီး သူ႕ပညာ ကဲ့သို႕ တပည့္မ်ားကို သင္ၾကားေပးသြားပါတယ္ဆိုတာကို မသိေသးလို႕ ယံုေန သူေတြရယ္၊ ငါတို႕ဆရာႀကီးပညာမဟုတ္ဘူးဆိုတာသိေပမယ့္ သိရက္နဲ႔ လုပ္စားေ နတဲ့ ဆရာတခ်ိဳ႕ မေက်မခ်မ္းျဖစ္ေနၾကတယ္ဆိုပဲ -)--
]]သူတို႕ဘက္ကၾကည့္ေတာ့လည္း ေဒါသျဖစ္စရာျဖစ္မေနဘူးလား}}
(- အဲဒါ ကို ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပခ်င္ေနတာေပါ့။ ၂၀ဝ၂ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေဟာခန္း ဖြင့္ၿပီး နဝင္းစီးပြဲကို ခိုးယူကိုယ္တြယ္ေနၾကတဲ့ ဆရာတခ်ိဳ႕က သူတို႕ကို မနာလိုလို႕ ခုမွ ေရးတာထင္ေနၾကလို႕ အဲဒီဆရာတခ်ိဳ႕သိေအာင္ ေရးသားေဖာ္ျပေပးရ တာ ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ဆီမွာ ေျပာျပၿပီးမွ ဒီစာကို ၂၀ဝ၃ ခုႏွစ္ ကတည္း က ထုတ္ေဖာ္ေရးသားထားသလို ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ေဟာခန္းအျပင္မွာ ေဖာ္ျပထား တဲ့ အေၾကာင္း အဲဒီဆရာေတြသိေစခ်င္လို႕ပါ။ )
]]အဲဒီလိုအေထာက္အထားနဲ႕ ရွင္းျပႏိုင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ ဆရာရယ္}}
(-နဝင္းစီးပြဲႏွင့္ပတ္သက္လို႕ ဆရာခန္႕တို႕ကို ေျပာျပရ အုန္းမယ္၊ )
]]ဘာမ်ားလည္း ဆရာေလာကဓံ}}
(-ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ နဝင္းစီးပညာ ကို အသံုးျပဳေနၿပီး ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ပညာ ပါလို႕ ေဖာ္မေျပာတဲ့ဆရာေတြ အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ငယ္ငယ္ကသင္ခဲ့ရတဲ့ ဖတ္စာ အုပ္ထဲက ]ဆရာကို ကာျပန္လို႕အာေခါင္လွံစူး}}တဲ့ ပံုျပင္ေလးကို သတိရလို႕ပါ။)
]]ဆက္စမ္းပါဦး စိတ္ဝင္စားစရာပဲ}}
(- ဆရာတို႕နဲ႕အတူ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားသိၿပီးသားပါ။ ကတြတ္ေပါက္မွာ ေစာင့္ေန တဲ့ဗ်ိဳင္းတစ္ေ ကာင္ ဟာ ငါးကို--ရေတာ့လည္း ခ်က္ခ်င္းမစားေသးဘဲ ငါးကို ပါးစပ္ နဲ ႕ကိုက္ၿပီး အေပၚကိုေျမႇာက္ လိုက္ ၊ ျပန္ က် လာရင္ ပါးစပ္နဲ႕ဖမ္းလိုက္ ကိုက္လိုက္နဲ႕ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဆာ့ကစားေနတာကို ေတြ႕လိုက္ ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီဗ်ိဳင္းရဲ႕ လႈပ္ရွားပံု ကို အတုယူၿပီး ဝါးခြ်န္ေလးကို ေျမႇာက္ၾကည့္လိုက္၊ ပါးစပ္နဲ႕ ဖမ္းလိုက္ တျဖည္း ျဖည္းက်င့္သားရလာေတာ့ လွံကိုအေပၚေျမႇာက္ၿပီး ျပန္အက်မွာ လွံသြား ကို ပါးစပ္နဲ ႕ဖမ္းကိုက္စားႏိုင္တဲ့အထိ ေလ့က်င့္ႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုပဲ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘုရင့္ေရႊနားေတာ္ေပါက္ၾကားၿပီး ဘုရင္ကေခၚၿပီး လွံပါးစပ္နဲ႕ ဖမ္းတာ ကို ျပခိုင္း ရတဲ့အထိ ေက်ာ္ၾကားလာတယ္။ ဘုရင္ႀကီးက ဒီပညာရပ္ကို ဘယ္လိုဆရာမ်ိဳးဆီက သင္ယူဆည္းပူးခဲ့ရ သလဲလို႕ ေမးေတာ္ မူ၏။ ထိုအခါ ပညာရွင္က သူဟာ တိရိစၦာန္တစ္ေကာင္ျဖစ္တဲ့ ဗ်ိဳင္းဆီက ျမင္ခဲ့ ရ ၍ ေလ့က်င့္ခဲ့ရာမွ ဒီလိုကြ်မ္းက်င္တတ္ေျမာက္လာတာပါလို႕ ေျပာရမွာရွက္တာ ေၾကာင့္ ဆရာမရွိပါ။ ကိုယ္တိုင္တတ္သိေသာ ပညာျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာကို ကြယ္ဝွက္၍ လိမ္လည္ၿပီး ျပ န္ေျပာလိုက္ပါသည္။
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လွံကိုအေပၚေျမႇာက္ၿပီး ပါးစပ္နဲ႕ လွံသြားကို ျပန္ကိုက္ အဖမ္းမွာ အာေခါင္လွံ စူး၍ ေသပြဲဝင္သြားရတယ္ဆိုတဲ့ ]ဆရာကိုကာျပန္ အာေခါင္လွံစူး} ---ဆိုတဲ့ ပံုျပင္ေလးကို သတိရၿပီး သင္ယူတတ္ေျမာက္ျခင္းမရွိဘဲ ဆရာႀကီးၾကာျမင့္ နဝင္းစီးပညာရယ္လို႕ စိတ္ထင္တိုင္းလုပ္ကိုင္ၿပီး ဆရာႀကီးရဲ႕ နဝင္းစီးပြဲကို အသံုးျပဳေ နၾကတဲ့ ဆရာေတြအတြက္ နဝင္းက်ိဳးျခင္း၊ နဝင္းေလာင္ ျခင္းဆိုတဲ့ နဝင္းဒဏ္ သင့္ ၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ေဘးဆိုးႀကီးေတြနဲ႕ မေတြ႕ ရေလေအာင္ လိုက္နာဖို႕ေစ တနာနဲ႕ သတိေပးျခင္းလို႕ ခုလိုေက်ာက္စာပံုနဲ႕-ျဖစ္ရပ္ကေလးကို အေရးတႀကီး ျပန္ လည္ တူးေဖာ္ေပးလိုက္ရတာဆရာတို႕ ])
(-]ေအာ္ ဆရာေလာကဓံရယ္ ဒီေန႕လက္ဖက္ရည္ေကာင္းသလားမွတ္ရတယ္၊ ဇာတ္လမ္း ကလည္း ေကာင္းေနတာကိုး}}-------
-----------
]]ဆရာေလာကဓံ ေက်ာက္စာပံု စာရြက္ေတြကိုင္ၿပီး ဘာေတြစဥ္းစားေန တာလဲ}} အမွတ္(ခ)၊ အေရွ႕ဘက္မုခ္၊ မိုးေကာင္းဘုရား၊ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္ ရွိ ေလာကဓံေဟာခန္းအတြင္းသို႕ -ဓနသိဒၶိဂ်ာနယ္မွ ပင္တိုင္ေဆာင္း ပါးရွင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဆရာဦးေအာင္ခန္႕တို႕ႏွစ္ဦး သား ေျပာေျပာ ဆိုဆို ေရာက္ ရွိလာၾက၏။
(-ဆရာတို႕ပါလား။ လာ---ထိုင္ဗ်ာ။)
လူရွင္းတုန္းလက္ဖက္ရည္မွာေသာက္ရင္း ေအးေအးေဆးေဆးစကား ေျပာၾကတာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲဒီေက်ာက္စာပံု စာရြက္႐ိုက္ထားတဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာျပ ခ်င္ေန တာၾကာၿပီ။ ဆရာတို႕ေရာက္လာတာနဲ႕ အေတာ္ ျဖစ္သြားတာေပါ့။)
(ဘာေတြမ်ား ထူးျခားေနလို႕ ဒီေက်ာက္စာပံုစာရြက္ အေၾကာင္း အေရးတႀကီးေျပာ ခ်င္ေနရတာလဲ။ ဒီေက်ာက္စာတိုင္ပံုပါ စာရြက္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ (၅) ႏွစ္ခန္႕က ဆရာ ကန္ေတာ့ပြဲမွာ ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္သား ဆရာေလး ကိုေက်ာ္ခိုင္မွတစ္ဆင့္ တင္ျပ ခဲ့ဖူးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ေဟာခန္းေရွ႕မွာလည္း ဆိုဒ္ႀကီးကူးခ်ဲ႕၍ ပလပ္စတစ္ ေလာင္းၿပီး ကပ္ထားလိုက္တယ္)
။ ]]အဲဒါကို အခုမွ ဘာျဖစ္လို႕ အေရးတႀကီး တူးေဖာ္ထုတ္ျပ ခ်င္ေန ရတာလဲ။ ဘာေတြမ်ားေရးထားလို႕ ေက်ာက္စာတင္ ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနရတာလဲ}} -(--ဒီေက်ာက္စာပံုက သတိေပးလႊာနဲ႕ပတ္သက္ လို႕ ေနာက္ပိုင္းကာလေတြ မွာ ေဗဒင္ေလာကထဲ ဝင္ေရာက္ေဟာေျပာလာတဲ့ ေဗဒင္ဆရာ၊ ဆရာမေတြ သိရေလေအာင္ ျပန္လည္တူးဆြေဖာ္ျပခ်င္ေနရတာပါ။) ]]ဘယ္လိုမ်ားပတ္သက္ေနလို႕လဲ ဆရာေလာကဓံရဲ႕}}
(-ဘယ္လိုပတ္သက္ ေနလဲ ဆိုေတာ့ - ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ရဲ႕ နဝင္းစီးပြဲပညာနဲ႕ပတ္ သက္လို႕ ဓနသိဒၶိ စာေစာင္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ေရးလိုက္ေတာ့ နဝင္းစီးပြဲပညာကို မ်ိဳး စံုေရာစပ္ၿပီး သံုးေနတဲ့ ပညာကို ခိုးယူသံုးစြဲေနတဲ့ ဆရာေတြနဲ႕ ငါတို႕ဆရာႀကီး သင္ေပးလို႕ ငါတို႕ျပန္သံုးတာပဲ။ ငါတို႕ဆရာႀကီးပညာဆိုၿပီး သူတို႕ေျပာတဲ့ သူတို႕ ဆရာႀကီး ကိုယ္တိုင္က ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ နဝင္းစီးပြဲကို ခိုးယူသံုးစြဲၿပီး သူ႕ပညာ ကဲ့သို႕ တပည့္မ်ားကို သင္ၾကားေပးသြားပါတယ္ဆိုတာကို မသိေသးလို႕ ယံုေန သူေတြရယ္၊ ငါတို႕ဆရာႀကီးပညာမဟုတ္ဘူးဆိုတာသိေပမယ့္ သိရက္နဲ႔ လုပ္စားေ နတဲ့ ဆရာတခ်ိဳ႕ မေက်မခ်မ္းျဖစ္ေနၾကတယ္ဆိုပဲ -)--
]]သူတို႕ဘက္ကၾကည့္ေတာ့လည္း ေဒါသျဖစ္စရာျဖစ္မေနဘူးလား}}
(- အဲဒါ ကို ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပခ်င္ေနတာေပါ့။ ၂၀ဝ၂ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေဟာခန္း ဖြင့္ၿပီး နဝင္းစီးပြဲကို ခိုးယူကိုယ္တြယ္ေနၾကတဲ့ ဆရာတခ်ိဳ႕က သူတို႕ကို မနာလိုလို႕ ခုမွ ေရးတာထင္ေနၾကလို႕ အဲဒီဆရာတခ်ိဳ႕သိေအာင္ ေရးသားေဖာ္ျပေပးရ တာ ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ဆီမွာ ေျပာျပၿပီးမွ ဒီစာကို ၂၀ဝ၃ ခုႏွစ္ ကတည္း က ထုတ္ေဖာ္ေရးသားထားသလို ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ေဟာခန္းအျပင္မွာ ေဖာ္ျပထား တဲ့ အေၾကာင္း အဲဒီဆရာေတြသိေစခ်င္လို႕ပါ။ )
]]အဲဒီလိုအေထာက္အထားနဲ႕ ရွင္းျပႏိုင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ ဆရာရယ္}}
(-နဝင္းစီးပြဲႏွင့္ပတ္သက္လို႕ ဆရာခန္႕တို႕ကို ေျပာျပရ အုန္းမယ္၊ )
]]ဘာမ်ားလည္း ဆရာေလာကဓံ}}
(-ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ နဝင္းစီးပညာ ကို အသံုးျပဳေနၿပီး ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ပညာ ပါလို႕ ေဖာ္မေျပာတဲ့ဆရာေတြ အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ငယ္ငယ္ကသင္ခဲ့ရတဲ့ ဖတ္စာ အုပ္ထဲက ]ဆရာကို ကာျပန္လို႕အာေခါင္လွံစူး}}တဲ့ ပံုျပင္ေလးကို သတိရလို႕ပါ။)
]]ဆက္စမ္းပါဦး စိတ္ဝင္စားစရာပဲ}}
(- ဆရာတို႕နဲ႕အတူ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားသိၿပီးသားပါ။ ကတြတ္ေပါက္မွာ ေစာင့္ေန တဲ့ဗ်ိဳင္းတစ္ေ ကာင္ ဟာ ငါးကို--ရေတာ့လည္း ခ်က္ခ်င္းမစားေသးဘဲ ငါးကို ပါးစပ္ နဲ ႕ကိုက္ၿပီး အေပၚကိုေျမႇာက္ လိုက္ ၊ ျပန္ က် လာရင္ ပါးစပ္နဲ႕ဖမ္းလိုက္ ကိုက္လိုက္နဲ႕ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဆာ့ကစားေနတာကို ေတြ႕လိုက္ ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီဗ်ိဳင္းရဲ႕ လႈပ္ရွားပံု ကို အတုယူၿပီး ဝါးခြ်န္ေလးကို ေျမႇာက္ၾကည့္လိုက္၊ ပါးစပ္နဲ႕ ဖမ္းလိုက္ တျဖည္း ျဖည္းက်င့္သားရလာေတာ့ လွံကိုအေပၚေျမႇာက္ၿပီး ျပန္အက်မွာ လွံသြား ကို ပါးစပ္နဲ ႕ဖမ္းကိုက္စားႏိုင္တဲ့အထိ ေလ့က်င့္ႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုပဲ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘုရင့္ေရႊနားေတာ္ေပါက္ၾကားၿပီး ဘုရင္ကေခၚၿပီး လွံပါးစပ္နဲ႕ ဖမ္းတာ ကို ျပခိုင္း ရတဲ့အထိ ေက်ာ္ၾကားလာတယ္။ ဘုရင္ႀကီးက ဒီပညာရပ္ကို ဘယ္လိုဆရာမ်ိဳးဆီက သင္ယူဆည္းပူးခဲ့ရ သလဲလို႕ ေမးေတာ္ မူ၏။ ထိုအခါ ပညာရွင္က သူဟာ တိရိစၦာန္တစ္ေကာင္ျဖစ္တဲ့ ဗ်ိဳင္းဆီက ျမင္ခဲ့ ရ ၍ ေလ့က်င့္ခဲ့ရာမွ ဒီလိုကြ်မ္းက်င္တတ္ေျမာက္လာတာပါလို႕ ေျပာရမွာရွက္တာ ေၾကာင့္ ဆရာမရွိပါ။ ကိုယ္တိုင္တတ္သိေသာ ပညာျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာကို ကြယ္ဝွက္၍ လိမ္လည္ၿပီး ျပ န္ေျပာလိုက္ပါသည္။
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လွံကိုအေပၚေျမႇာက္ၿပီး ပါးစပ္နဲ႕ လွံသြားကို ျပန္ကိုက္ အဖမ္းမွာ အာေခါင္လွံ စူး၍ ေသပြဲဝင္သြားရတယ္ဆိုတဲ့ ]ဆရာကိုကာျပန္ အာေခါင္လွံစူး} ---ဆိုတဲ့ ပံုျပင္ေလးကို သတိရၿပီး သင္ယူတတ္ေျမာက္ျခင္းမရွိဘဲ ဆရာႀကီးၾကာျမင့္ နဝင္းစီးပညာရယ္လို႕ စိတ္ထင္တိုင္းလုပ္ကိုင္ၿပီး ဆရာႀကီးရဲ႕ နဝင္းစီးပြဲကို အသံုးျပဳေ နၾကတဲ့ ဆရာေတြအတြက္ နဝင္းက်ိဳးျခင္း၊ နဝင္းေလာင္ ျခင္းဆိုတဲ့ နဝင္းဒဏ္ သင့္ ၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ေဘးဆိုးႀကီးေတြနဲ႕ မေတြ႕ ရေလေအာင္ လိုက္နာဖို႕ေစ တနာနဲ႕ သတိေပးျခင္းလို႕ ခုလိုေက်ာက္စာပံုနဲ႕-ျဖစ္ရပ္ကေလးကို အေရးတႀကီး ျပန္ လည္ တူးေဖာ္ေပးလိုက္ရတာဆရာတို႕ ])
(-]ေအာ္ ဆရာေလာကဓံရယ္ ဒီေန႕လက္ဖက္ရည္ေကာင္းသလားမွတ္ရတယ္၊ ဇာတ္လမ္း ကလည္း ေကာင္းေနတာကိုး}}-------
No comments:
Post a Comment