.....................
ဘဝမွာ-၄ႏွစ္-တႀကိမ္ ေျပာင္းလဲျခင္းဟာ ဘယ္ေလာက္ ကြာျခား သလဲဆိုရင္၊ မႏၱေလးနဲ႔ ေမၿမိဳ႕၊ အပူအေအးကြာသေလာက္ ကြာပါတယ္။ အျဖဴနဲ႕အမဲ ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္ေနသေလာက္ ကြာပါတယ္။ မိုးနဲ႕ေႏြလိုပါ ဘဲ။ မႏၱေလးကအိုက္ေတာ့ အက်ႌပါးပါး၊ ယပ္ေတာင္၊ အဲယားကြန္းနဲ႕ ေနရ တဲ့သေဘာပါ၊ ပူတာကို လြတ္ေအာင္လုပ္လို႕မရေတာ့၊ သက္သာတဲ့နည္း ပဲရွိပါတယ္။
ေမၿမိဳ႕ကေအးတယ္၊ ေမၿမိဳ႕ကိုေရာက္ရင္အားလံုးေအးမွာပဲ၊ ေအးေတာ့ သက္သာေအာင္ ဘာလုပ္ရမလဲ၊ အေႏြးထည္၊ တိုက္ပံုအက်ႌဝတ္၊ အရက္ေ သာက္၊ မီးလံႈေပါ့။ မႏၱေလးကိုအိုက္တယ္၊ အဲဒါမသိဘဲေနမလား၊ သိေပမယ့္ မႏၱေလးကိုေမၿမိဳ႕ထင္ၿပီး ဒီေလာက္အိုက္ေနတဲ့ ေႏြရာသီမွာ အေႏြထည္ဝတ္ၿပီး၊ အရက္ေသာက္၊ မီးလံႈရင္ ဘာျဖစ္သြားမလဲ? မႏၱေလးကို တ႐ုတ္ႀကီးသြားလဲ အိုက္မယ္၊ ကုလားေလးသြားလဲအိုက္မွာပဲ၊ မိန္းမသြားသြား၊ ေယာက်ာ္းသြားသြား၊ တရားသမား သြားသြား၊ ဓါးျပပဲ သြားသြား၊ ဘယ္သူပဲသြား သြားအိုက္ မွာပဲ၊ ဆိုလိုတာက ေလာကဓံက သတ္မွတ္ ထားတဲ့ ဒုကၡနယ္ကို ျဖတ္ရင္မည္သူမဆို ဒုကၡနဲ႕ ရင္ဆိုင္ ရေတာ့ မွာ ႀကိမ္းေသပါ။ မတူတာက ပိုင္ဆိုင္မႈ၊ အသက္အရြယ္ပဲ၊ ဆိုကၠားနင္းရင္ ဆိုကၠားဒုကၡ၊ ကားေမာင္းရင္ကား ဒုကၡပဲ၊ ႏိုင္ငံျခား ေရာ က္ေနရင္ႏိုင္ငံျခားဒုကၡ၊ ရိပ္သာေရာက္ေနရင္ ရိပ္သာဒုကၡဘဲ၊ ျဖစ္တာမ ဟုတ္ေသး ဘူးေနာ္၊ ဒုကၡကေပၚေနတာ၊ အဲဒါကိုဒုကၡလို႕ သင္တို႕ မသိႏိုင္ၾကတာပဲ။ ဒုကၡမွန္းသမိလို႕ ဒုကၡကို သြားၾကည့္ ရင္ ဒုကၡပဲေ တြ႕ မွာေပါ့။ ဒုကၡကၿပံဳးျပတာကို မသိလို႕ ျပန္ျပံဳးျပလိုက္ရင္ ဒုကၡကျပန္ၿပံဳးျပ မွာပဲ၊ ဒုကၡကလက္ ကမ္းေပးတာကို ဒုကၡမွန္းမသိလို႕ လက္ကမ္းေပး လိုက္ရင္ ဒုကၡနဲ႕ ၿငိသြားမွာေပါ့။ ဒုကၡက ခါးလာဖက္တာကို ဒုကၡမွန္းမ သိလို႕ ဒုကၡခါးသြားဖက္ရင္ ဒုကၡပဲျဖစ္မွာေပါ့။ ဒီေလာက္ဥပမာေတြနဲ႔ဆိုရင္ ေလာကဓံ(အျမင္သစ္) ရဲ႕ သေ ဘာတရားကို နည္းနည္းေတာ့ ရိပ္စားမိေလာက္ၿပီ ထင္ပါတယ္။
ယေန႕ေခတ္မွာဒုကၡသည္ ကမၻာပတ္ေရာက္လာတာေလးတစ္ခု ဥပမာေျပာျပရင္ ပိုၿပီး သေဘာေပါက္ လာ မွာ ပါ။ -၂၀ဝ၇-ပတ္ဝန္းက် င္ေလာက္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚ၊ ၿမိဳ႕တြင္းမွာျဖစ္ေပၚ ခဲ့တဲ့ ကမၻာသိကိစၥ တစ္ခုပါ။ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္--)ကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ -(ယက္ေတာ)ဆိုတဲ့ဒုကၡေကာင္ႀကီး သည္ ၊အေမရိကတိုက္မွအာရွတိုက္သို႕ကူးလာ၏။ ျမန္မာျပည္နယ္စပ္မွာလာရပ္၍ျမန္မာျပည္ထဲသို႕ဝင္ေရာက္လာ၏။ရန္ကုန္ရွိ-(ေဒၚ-ေအာင္ဆန္း စုၾကည္-)ေနအိမ္ေရွ႕သို႕သြား၏။ အေစာင့္ အေရွာက္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနသည့္ၾကား မွ ေရ ထဲမွ ကူးၿပီး ေရာက္ေအာင္ လာ၏။ ဒုကၡသည္ကား ကမၱာပတ္ျပီး ေရကူး၍ေ၇ာက္ လာ၏၊ ဒုကၡက လာခ်င္ၿပီ ဆိုလွ်င္ ဤသို႕တည္း။
ဟုတ္ၿပီ ဒုကၡကေတာ့ ေရာက္လာၿပီ၊ ဘာေတြဆက္ျဖစ္ၾကသလဲ။
ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး၊ ဒုကၡဘဲဆိုတာကို သိလို႕ ဒုကၡကိုမတံု႕ျပန္ လိုက္မိ လို႕ ဒုကၡကလြတ္ေျမာက္ လာေၾကာင္း ကို ေျပာခ်င္တာပါ။ (ယက္ေတာ)-ႀကီးျပန္ထြက္သြားတဲ့အခါ၊ ရွင္အဲဒီေရွ႕ကအေစာင့္ ေတြကို ရသမွ်သတ္ သြား၊ ရွိတဲ့လက္နက္ေပးခဲ့။ က်န္တဲ့အေစာင့္ေတြက်မတာဝန္ယူတယ္လို႕၊ ဒုကၡကိုမတံု႕ျပန္လိုက္ေတာ့။ ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ........တကယ္လို႕ လက္နက္ယူထားလိုက္ရင္ ......လက္နက္ပုဒ္မ၊ လူသတ္ရင္ လူသတ္မႈပဲ၊ ဘာမွမတံု႕ျပန္လိုက္ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုတာပါဘဲ။ ကဲဒီအေၾကာင္း အရာေလးကို ေတြး
................
No comments:
Post a Comment